Η Μαρία Χριστοδούλου κατάγεται από την Αμμόχωστο και ζει στη Λάρνακα. Σπούδασε παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Reading, στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ποιήματα και διηγήματά της έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις και έχουν δημοσιευτεί σε διάφορους λογοτεχνικούς ιστότοπους στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Η ποιητική της συλλογή «Χειρονομίες στο φως» βρέθηκε στη βραχεία λίστα του Βραβείου Θράκα 2023- Είναι μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας και της Πολιτιστικής Κίνησης Λάρνακας.
.
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ (2023)
ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΕΩΣ
Το ποίημα δρασκελίζει,
με φωνή δυνατή
και ένα τσούρμο σωσίβια
στις σελίδες.
Απορροφά όσα συμβαίνουν
μέσα και έξω από το σώμα
βάφει τις φράσεις με ζωή
και σύντομα αναδύεται
με ένα διάφανο άσπρο.
Κολλάει σαν γόμα
όλες τις λέξεις
που πρέπει να ειπωθούν
να γεμίσουν οι αισθήσεις
από τις φλέβες του ουρανού
να σμιλέψουν μικρά θαύματα
ανοιξιάτικα.
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ
Αυτόχθονες
με ελληνικό λοφίο
περιλαίμιο φοινικικό
ουρά ασσυριακή
πόδια γεμάτα πληγές.
Αποσύρονται
διακριτικά στις αθόρυβες
στιγμές της πατρίδας.
Κάτοικοι χρόνια πολλά
στο νησί των τραυματιοφορέων
αναζητούν ταυτότητες
με σφραγίδες και σύμβολα.
Αιγύπτιοι, Πέρσες
Ρωμαίοι, Ναΐτες
Λουζινιανοί, Ενετοί
Οθωμανοί, Άγγλοι
με ομοιοκατάληκτες φωνές
στις κτήσεις.
Από δεντρί σε δένδρο
από κλαρί σε θάμνο
κι οι άλλοι να πουλούν
υλικά οικοδομής.
Σχισμένη η ταπετσαρία.
Παρακολουθούν τη μούχλα
να απλώνεται
σαν γάγγραινα στη σάρκα.
Αλά ούνα, αλά ντούε,
αλά τρε, ο δημοπράτης
επιμένει.
Στο σφυρί η πατρίδα
και η σιωπή
θύελλα πλέον
θα ακουστεί.
Στήνεται χορός
με τις εκρήξεις
του θυμού.
Η ψήφος έχει νόημα;
ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΕΡΑ
Ανάμεσα σε ουρανό και γη
αγκαλιάζω ό,τι με ορίζει.
Πετροχελίδονα εμφανίζονται
δύναμη κινητήρια το πέταγμά τους.
Προχωρώ ανατολικά
εκεί όπου γεννιέμαι
τα καλοκαίρια
να σβήσω τα κεράκια
μπροστά στη λευκοντυμένη τούρτα.
Μετανιώνω.
Τη φλόγα
ζωντανή θα φυλάξω
απάγκιο στους φόβους
που βρίσκονται
στις αίθουσες αναμονής
και εκείνους που ζουν
μες στα χαμόσπιτα
στους φόβους
για τα πάθη της ψυχής
που σέρνουν τον άνθρωπο
στα υπόγεια.
Επιτέλους
με τη φλόγα αναμμένη
ορμή πύρινη
στη ζωή κάθε αγωνιστή.
Γιορτάζω.
ΙΧΝΟΣ ΜΝΗΜΗΣ
Απλώνεις σεντόνι υφαντό
ζωγραφίζεις πουλιά
στα ολόλευκα της αγάπης.
Τάζεις στον χειμώνα κρίνα
για να’ ναι το πέρασμά του ούριο
και οι σκιές μας διάφανες.
Ξορκίζεις την ψυχή στα
χαρακώματα της μνήμης.
Το δάκρυ κι η προσευχή σου
σκάλα στιβαρή
για να ανέβω αγιόκλημα
στα σύννεφα βουνά μου.
Όταν τη ματιά σφαλίσεις
όπως το ξέφτι το αέναο
χαϊδεύεις της ζωής
τον ουρανό μου
τον κάνεις ουρανό σου.
Μάνα
στο ταπεινό σου ίχνος
γονυπετώ.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ
Ο γαλαξίας αδίστακτος
τις ρυτίδες του χρόνου
να σωπάσουν κάνει,.
Ο χρόνος το κορμί
σμιλεύει.
Αυτή διαβάζει
ιστορίες για αρχαγγέλους
που οδηγούν
σε μυστικές διαδρομές.
Με λόγια ιχνογραφεί
γέφυρες φωτεινές
να σιγάσει το θεριό
που ορφάνια γεννάει.
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ
ΜΟΝΑΞΙΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗ
Δεν είναι κύκλος
ούτε καν τετράγωνο
μόνο ένα μακρόστενο ορθογώνιο
με κοφτές πλευρές και πλέγμα πυκνό.
Το παρατηρώ καθημερινά
να υποφέρει ανήλιαγο.
Κι εκείνη η φιγούρα
περιστρέφεται νυχθημερόν.
Την καλημερίζω.
Ανταποδίδει τον χαιρετισμό
και τρέχει να κρυφτεί.
Μια δεύτερη λέξη
αιωρείται.
Την επομένη τολμώ να χαιρετήσω και πάλι.
Καμία απόκριση.
Προλαβαίνω το δάκρυ της.
Αντανάκλαση στο ηλιοχάραγμα.
ΚΟΜΠΟΛΟΪ
Το χέρι μετατοπίζει
τις χάντρες μία μία
άλλοτε για τα καρφιά
και άλλοτε για τις λαβωματιές.
Στο καλντερίμι
σε καρέκλα μαβιά
ο παππούς με το κομπολόι
κι εγώ σε απόσταση
πεντόβολα παίζω.
Την ευχή παιδιά μου,
την ευχή, σιγομουρμουρίζει.
Να βρέξει η αγάπη Του.
Σκύβω και φιλώ το χέρι
την ψυχή να ξεδιψάσω.
ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΦΕΓΓΑΡΙ
Οι οξύρρυγχοι
στα νερά της Αφροδίτης
τα σιτηρά της ελπίδας
η σοδειά του πράσινου καλαμποκιού
όλα στην ώρα τους ταγμένα
για μέρες
που είναι άλαλες και τυφλές
για χρόνους
που σέρνεται ο ήλιος.
Τα σπαρτά
και τα πηγάδια της αυλής
γέμισαν θάλασσα
και κρίματα πνιγμένων.
Προσευχή κάνω
αυγουστιάτικα.
Το φεγγάρι ολόγιομο
ανατέλλει.
Ο ΕΡΩΤΑΣ
προσγειώθηκε στο βάζο με τη μαρμελάδα.
Πετούσε στο λιβάδι και βοσκούσε
παπαρούνες, ανεμώνες, μαργαρίτες.
Έφτιαχνε κερήθρα περίτεχνα
να φωλιάσει.
Ο έρωτας κουρσάρος.
Ένα γιορντάνι χρωματιστό ο κόσμος.
Το Σ’ΑΓΑΠΩ σε όλες τις βεγγέρες.
.
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ
.
ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ
.
ΗΛΙΟΧΑΡΑΓΜΑ
.
ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΙΣ
.
ΜΑΖΙ
.
ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ
.
ΡΕΜΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ
.