O Παύλος Ανδρέου γεννήθηκε το 2000 στη Λάρνακα. Σπουδάζει Νομική στο University of Reading.
«Παγωτό δακρυγόνο» (Θράκα 2022) είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.
.
.
ΠΑΓΩΤΟ ΔΑΚΡΥΓΟΝΟ (2022)
ΠΑΛΙΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ
Από παλιό λεωφορείο
αποβιβάστηκα
στην εσχατιά
μιας πράσινης γραμμής.
Κουβάλησα
την προσφυγιά στους ώμους
άρπαξα
τις αποσκευές στα χέρια
σκουρόχρωμες κηλίδες έσταζαν
στα πόδια
στο πουθενά οδοιπορώντας
μονοσάνδαλος.
Και να που μπαίνουν
δάκρυα στην παρέλαση
υγροί στρατιώτες
με ανυπόκριτο το βήμα
«εν-δυο-εν»
πενήντα χρόνια
στη σειρά μου
«εν-δυο-εν».
ΣΧΙΣΜΑ
Στριμώχτηκαν όλα
στη βαλίτσα της απόγνωσης
μέχρι που σκίστηκε από το βάρος.
Τώρα
ταξιδευτής σε ξένους τόπους
το βλέμμα προσγειώνω
στον ιμάντα
που μεταφέρει βασανιστικά
κάποια αποσκευή στα αζήτητα
γεμάτη μνήμες.
Στάσου!
Βλέπω μονάχα
μια σκισμένη ετικέτα
ΕΡΩΤΑΣ
Φωτοστέφανο.
Χωρίς στεφάνη.
Κύκλος φαύλος
αρκούντως διαφωτιστικός.
Στην επέτειο
τον καταθέτεις
σε μνήματα αγνώστων
τιμώντας
τον μπαλαντέρ.
ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΔΟΧΕΣ
Μια φορά κι έναν καιρό
ο λύκος αντιδρούσε σθεναρά
ως αρνητής της μάσκας
επιμένοντας ότι η χρήση της
είναι ευθύνη καθενός.
Αλλά η μασκοφόρος εκδρομέας
γνώριζε εναλλακτικό μονοπάτι
πετυχαίνοντας στο δάσος καλαθιές
με την ακρίβεια του Γουλιέλμου Τέλλου.
Ώσπου μ’ ένα ψαλίδι ανάποδο
έσπασε το καλάθι με τα μήλα
και η εμπιστοσύνη των αναγνωστών
κατεδαφίστηκε.
Παράκληση:
Εις μνήμην της γιαγιάς
εισφορές αντί δακρύων.
SEX TRAFFICKING
Κάνετε τώρα εγγραφή
στο κανάλι μας
σε αποκλειστική μετάδοση
μια μαρτυρία για τον ποιητή.
Παρακαλούνται οι συνδρομητές
να συντονιστούν επειγόντως
με κομμένη την ανάσα.
Η συγκλονιστική σκλάβα του σεξ
που υπογράφει το σεντόνι
με αίμα για κραγιόν
θα τους απογειώσει.
Επιβήτορα ποιητή
ηδονοβλεψία αναγνώστη
σωματέμπορα εκδότη
πετάξτε τα εσώρουχα στο πάτωμα.
Η λερωμένη σας Ποίηση
ένα λεπτό υπέρτατης σιγής
σας αφιερώνει.
Ύστερα
σας στέλνει στον διάολο.
ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Δεν ήταν το ασπράδι των ματιών
η σύσπαση στον ουρανό.
Ήταν η μαύρη κόρη τους
η θυγατέρα όλων.
Δεν έχουν άλλο πια τα δάκρυα
αντισηπτικές ιδιότητες.
Έτσουζαν σε κάθε ανοιγόκλειμα
οι βολβοί
στο ξεχείλισμα μιας λίμνης.
Ζάρωνε η ίριδα
στο λίγο φως
μιας δύναμης.
Η μαύρη κόρη γύρισε.
ΚΡΟΤΙΔΑ
Αγωνιούσε αν θα συλληφθεί.
Πλήθος δακτύλων στην αρένα εξαιτίας του.
Η απορία στην αντικατάσταση.
Η προδοσία έκλεισε τ’ αυτιά.
Ποιητής να προκαλεί εκρήξεις;
Ωστόσο η ομολογία εξερράγη.
Μετά το ποίημα.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΛΟΓΟ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Νομικός και Αναλύτρια Λογοτεχνίας
…/…
Οι στίχοι ξαπλωμένοι σε βελούδινους καναπέδες, βολεμένοι σε μαύρα κουτιά ενημέρωσης, κραδαίνουν την άρνηση να διαδηλώσουν σε καιρούς επισφαλούς ανασφάλειας. Ο δημιουργός οφείλει να αφυπνίσει, εφορμώντας σε αλλόκοτες πορείες, πατώντας σε ναρκοπέδια ψεύτικου ιδεαλισμού. Αυτο-ετερο-συμπαντικού. «Εν αρχή», ο λόγος, η θύμηση, η φαντασία, η ιδέα, ή μήπως το αίσθημα; Κι εμείς, οι μυστικοπαθείς, μυστηριώδεις, αντιφατικοί, επικριτικοί, κουρασμένοι αναγνώστες; Τι χορός επιθέτων! Στην κυριολεξία. Με χίλια καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Συνοδοιπόροι, συνήγοροι ή μύστες σε ένα έργο. Ιδού το ρίσκο ιδού και το στοίχημα. Τέτοιες ώρες, να σερνόμαστε σε διαμαρτυρίες…
Ο Παύλος Ανδρέου, νέα ποιητική φωνή, με βαριά και ομιχλώδη κληρονομιά στους νεανικούς του ώμους, κουβαλώντας μια σφαγμένη πατρίδα και την αναβράζουσα ορμή της ηλικίας του, ιχνηλατεί λέξεις, στροβιλίζεται σε κόσμους ονειρικούς, πνίγεται από την αδικία των δακρυγόνων… Είναι κι εκείνο το λιωμένο παγωτό της αμφισβήτησης… Τολμηρός χτυπά την πόρτα μας… Μια-δυο, ξανά και ξανά… Ο δρόμος μακρύς κι ανηφορικός. Εμπρός του, επιβλητικά λευκά, απάτητα σκαλιά… Ορκίζεται στις λέξεις του. Θα έρθει στιγμή που θα το καταλάβει. Στερείται δικαιώματος επιλογής. Εκείνες θα τον συναπαντήσουν σε σκιερά σταυροδρόμια…
.