Η Νάντια Σαμαρά γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Μουσικολογία και Πολιτιστική Διαχείριση στο City University του Λονδίνου και το Goldsmiths College αντίστοιχα. Εργάζεται στη διοργάνωση συναυλιών, φεστιβάλ και σεμιναρίων της μουσικής. Κατέχει επίσης δίπλωμα μονωδίας από το Εθνικό Ωδείο. Ως μέλος χορωδίας έχει πάρει μέρος σε συναυλίες, παραστάσεις και όπερες. Το διήγημα της «Το χάος» έχει συμπεριληφθεί στη συλλογή διηγημάτων Όλο είναι χάος (Σειρά Hotel) από τις εκδόσεις Πατάκης. Το
βιβλίο Μπαίνοντας στη θάλασσα είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (2024)
ΠΑΡΑΣΙΤΑ
Αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς.
Δεν πρόλαβα να κλάψω χθες το βράδυ.
Είχα κανονίσει κάτι δουλειές μέσα στα όνειρα
κι έγιναν παράσιτα στον δρόμο.
Καθυστερήσεις απροσδόκητες
αποκέντρωσαν τα Θέλω και μεσολάβησαν βίαια τα Πρέπει.
Σμήνος σκέψεων συσσωρεύτηκε
Μαινάδες μ’ επισκέφθηκαν και με κατέκτησαν.
Αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς.
Δεν πρόλαβα να τακτοποιήσω τη Συνήθεια.
ΕΩΣ ΟΤΟΥ
Μπαίνοντας στη θάλασσα, μου λες:
Αυτό είναι μια επίπονη διαδικασία μπες-βγες.
Άλλους τους ξεπλένει κι άλλους όχι.
Ποτέ δεν ξέρεις.
Άλλους τους ξεβράζει στην ακτή
Και αυτό οδυνηρό είναι – καταπέλτης.
Και άλλους πάλι τους σκληραίνει το αλάτι,
τους κελυφώνει.
Άλλους τους νανουρίζει το κύμα.
Ειρηνεύουν από τη βουή της σύγκρουσης.
Άλλους πάλι τους ζαλίζει η τρικυμία.
Όλους, όμως, τους αγριεύουν τα σκοτεινά νερά.
Μπαίνοντας στη θάλασσα, σου λέω:
Αυτό είναι μια επίπονη διαδικασία.
Ποτέ δεν ξέρεις.
Έως ότου μπεις και μάθεις.
MONO ΓΙΑ TON ΕΡΩΤΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ
Μόνο για τον έρωτα μπορώ να μιλήσω.
Για το ρυάκι που γλύφει τις όχθες του ποταμού.
Μόνο για τον έρωτα μπορώ να μιλήσω.
Για τις μελωδίες που τιτιβίζουν στ’ αυτιά μου.
Μόνο για τον έρωτα μπορώ να μιλήσω.
Για τα θεόρατα βουνά
όταν φτάνουν στα σύννεφα
και τ’ αγκαλιάζουν.
Μόνο για τον έρωτα μπορώ να μιλήσω.
Την πηγή έμπνευσης των πάντων.
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
Ονειρεύομαι κάθε μέρα ότι είναι Χριστούγεννα.
Είσαι το δώρο μου τυλιγμένο με κόκκινη κορδέλα.
Είσαι το έπαθλό μου – σε παρουσιάζω σε όλους.
Σε εγκρίνουν.
Σε αγαπούν επειδή αγαπούν εμένα.
Τι τυχερός που είσαι! Σε αγαπάνε τόσοι άγνωστοι
χωρίς να σε γνωρίζουν.
Ονειρεύομαι κάθε μέρα ότι είναι Χριστούγεννα.
Καθόμαστε γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι.
Είσαι το στολίδι μου.
Σε ρωτάνε με τι ασχολείσαι.
Είσαι μετρημένος.
Όλοι σε ζηλεύουν.
Τι τυχερός που είσαι!
Σε ζηλεύουν όλοι
χωρίς να ξέρουν τον λόγο.
Ονειρεύομαι κάθε μέρα ότι είναι Χριστούγεννα.
ΣΕ MIAN ΑΛΛΗ ΖΩΗ
Σε μιαν άλλη ζωή θα είμαστε μαζί.
Οι συνθήκες θα είναι καλές.
Δεν θα έχουμε πληγωθεί.
Δεν θα έχουν υπάρξει άλλοι
να μας διαστρεβλώσουν το παιδί.
Θα είμαστε σιωπηλοί, ως άφωνο ψάρι.
Και τα θέλω τα δικά μου
θα είναι και δικά σου.
Και τα θέλω τα δικά σου,
δικά μου.
Σε μιαν άλλη ζωή θα είμαστε μαζί.
Τότε η αγάπη θα είναι δυνατή.
ΧΑΙΡΕΤΩ
Χαιρετώ όλες τις φίλες που με απέρριψαν.
Τις φιλώ γλυκά στο μέτωπο.
Χαιρετώ όλες όσες με φθονούσαν.
Τις συγχαίρω.
Χαιρετώ τις φίλες της αιώνιας πίστης.
Τις λυπάμαι.
Χαιρετώ τις σπασμένες κούκλες
τις ατσαλάκωτες δανεικές φούστες
το βαρύ πορσελάνινο μέικ απ
τους αμέτρητους καφέδες σε άδεια γρασίδια
τους βαρύγδουπους εναγκαλισμούς
τα ασφυκτικά αγκαλιάσματα
τα κενά μηνύματα
τα εμετικά γλυκόλογα.
Χαιρετώ το παρελθόν, την παιδιάστικη αγάπη
με τις ανέμελες μικρές χειρονομίες
και τις πρωτοφανείς πρωτοβουλίες.
Γεια σου, ενήλικα.
ΚΑΤΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ
Ονειρεύομαι κάτι εξωφρενικό:
ότι ένας άντρας πηγαίνει σε υπερπόντιο ταξίδι από έρωτα
ότι μια γυναίκα δεν συγχωρεί τα ίδια λάθη
ότι ένα παιδί μεγαλώνει μέσα σε μία ημέρα
ότι ένας τρελός υγιαίνει ξαφνικά
κι ότι ένας ονειροπαρμένος ξυπνάει από εφιάλτη.
Ονειρεύομαι κάτι εξωφρενικό:
ότι συνεχώς θα έχει ήλιο και φεγγάρι μαζί
ότι η θάλασσα θα έχει πάντα απανεμιά
κι ότι η βροχή δεν θα τρέφει μόνο τα φυτά.
Ονειρεύομαι κάτι εξωφρενικό:
ότι ο έρωτας δεν είναι τυφλός
η επιλογή ευθυγραμμισμένη
και ο συνδυασμός ευάρμοστος.
Ονειρεύομαι κάτι εξωφρενικό:
ότι στη συμπλοκή η συγγνώμη είναι ανεπαρκής
ότι η συγχώρεση είναι μικρή
κι ότι η μετάνοια δεν έγινε δεκτή.
Ονειρεύομαι κάτι εξωφρενικό:
ότι η μουσική σίγησε εν μιά νυκτί
ότι τ’ άστρα έσβησαν μεμιάς
κι ότι ο θάνατος ήταν μικρός.
ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
Επιτυχία είναι να φτιάξεις μια συνταγή για τις
λυκοφιλίες σου.
Να ταΐζεις το μικρό και το μεγάλο ψάρι.
Να διαβάζεις τα ενδότερα και τα επίμαχα.
Να ερωτευθείς πολλές φορές.
Να μην παντρευτείς τον ακατάλληλο
και να μην κάνεις παιδιά με τον τυχόντα.
Να μη βουτάς στα ψέματά σου.
Να φοράς το πρόσωπο (ή το προσωπείο) σου.
Να κοιτάς το ταβάνι άδειος, χωρίς ανία, γεμάτος.
Να μη βάψεις τον τοίχο μαύρο.
Να μην ενδώσεις στο εύκολο.
Να πεις το ανείπωτο.
Να πας στα απάτητα νερά.
Επιτυχία είναι ν’ αγαπάς.