Αποτελέσματα Διαγωνισμού: Κύπρος, Ελλάδα, Ομογένεια:
Εκπαιδευτικές Γέφυρες
Αποτελέσματα Διαγωνισμού: https://dipe.ser.sch.gr/archives/5276
.
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ Πρωτοβάθμια, Ελλάδα
ΒΡΑΒΕΙΟ 1ο
ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ “Χριστούγεννα σε καταυλισμούς”
ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ Πειραματικό Δημ. Σχολείο Σερρών «Κων. Καραμανλής»
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ Μαρία Ζερβάκη, ΣΤ2 Σχολικό έτος 2019- 2020
ΤΑΞΗ, ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ Ελένη Καραδήμου
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΥΣ
(Κύπρος, Δεκέμβριος 1974)
Κοιτάζω πέρα από τα κατεστραμμένα σπίτια, τις μικρές σκηνές, τα συρματοπλέγματα. Κοιτάω μακριά από τον πόλεμο. Φέτος τα Χριστούγεννα θέλω να ξαναέρθει η ειρήνη στο νησί μου και να επιστρέψω στο σπίτι μου.
Κοιτάζω γύρω μου, βλέπω γυναίκες μαυροφορεμένες να ατενίζουν τον Πενταδάκτυλο, άλλες να ψάχνουν να βρουν υλικά για να μαγειρέψουν. Με την οικογένειά μου περνάμε δύσκολα. Η μητέρα μου δε βρίσκει φαγητό και η αδερφή μου ψήνεται στον πυρετό. Όμως, πού να βρεις τα κατάλληλα φάρμακα; Αρρώστιες μας τριγυρίζουν. Άνθρωποι χάνονται. Εμείς χάσαμε τον πατέρα μας. Άραγε είναι ζωντανός; Αν ναι, πού να βρίσκεται;
Αποφάσισα να κάνω μια βόλτα τριγύρω για να διώξω τις αρνητικές σκέψεις. Ακόμη κι αυτό θα με ηρεμούσε λιγάκι. Καθώς περπατούσα, είδα μερικά παιδιά να στολίζουν μερικές πεσμένες οβίδες με γιρλάντες φτιαγμένες από κουρελάκια.
«Τι κάνετε εκεί;» τα ρώτησα. Μου απάντησαν ότι προσπαθούσαν να φέρουν το χριστουγεννιάτικο πνεύμα στους καταυλισμούς. Ανατρίχιασα. Τότε μου ήρθε μια ιδέα. «Θέλετε να με βοηθήσετε να στολίσουμε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο;».
Τα πρόσωπά τους από λυπημένα έγιναν χαρούμενα κι απάντησαν «Ναααααι!» με μια φωνή.
Χωριστήκαμε σε ομάδες και σκορπιστήκαμε. Μερικά από αυτά θα φέρνανε κάποιο κλαδί που είχε αποκοπεί βίαια από πτώση οβίδας, άλλα θα βρίσκανε κομμάτια από σκοινιά, ενώ κάποια θα μάζευαν συσκευασίες από τρόφιμα που μας έστελνε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Εγώ προσπαθούσα να παρακινήσω περισσότερους. Στην αρχή ήμασταν λίγοι. Τα παιδιά είχαν αρχίσει να χάνουν τον ενθουσιασμό τους, όταν ξαφνικά από κάθε γωνιά, από κάθε σκηνή έβγαινε κόσμος, μικροί και μεγάλοι να βοηθήσουν. Το σχέδιο είχε πετύχει! Όταν μαζέψαμε τα απαραίτητα υλικά, ξεκινήσαμε να στολίζουμε το λαβωμένο μας
δέντρο με ξεφτισμένα σκοινιά για γιρλάντες και αυτοσχέδιους φιόγκους φτιαγμένους από τις χρησιμοποιημένες νάιλον συσκευασίες τροφίμων. Κάποιοι μεγαλύτεροι τραγουδούσανε τα παραδοσιακά κάλαντα:
«Καλήν επέραν άρκοντες
τζ’ αν είναι ορισμός σας
Χριστού την Θείαν γέννηση
να πω… να πω στ’ αρχοντικό σας»…
Η χαρούμενη ατμόσφαιρα χάλασε όταν ένα παιδάκι ρώτησε: «Πότε θα έρθει ο Άη Βασίλης;». Τα γελαστά πρόσωπα σκυθρώπιασαν. Οι μεγάλοι βούρκωσαν, τα παιδιά παράτησαν τα στολίδια – σκουπίδια. Τότε, είδαμε κόσμο να έρχεται
προς το μέρος μας. Πλησίασα πιο κοντά. Ήταν ένα τσούρμο δημοσιογράφοι με τις φωτογραφικές μηχανές και τα μικρόφωνά τους στο χέρι. Μαζί τους ήταν κι ο Άη Βασίλης! Τα παιδιά έτρεξαν κατά πάνω του, τον περικύκλωσαν κι άρχισαν να του ζητάνε κούκλες, αυτοκινητάκια, ποδήλατα, ενώ κάποια άλλα του ζητούσαν να τους φέρει τους γονείς τους που είχαν χαθεί.
Όταν τελείωσε η γιορτή, όλοι επέστρεψαν στις σκηνές τους. Μπήκα κι εγώ στη δική μας και σκέφτηκα πως τελικά το πνεύμα των Χριστουγέννων ζει και στους καταυλισμούς.…
.
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Πρωτοβάθμια, Ελλάδα
ΒΡΑΒΕΙΟ 1ο
ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ “Στα παπούτσια ενός Κύπριου πρόσφυγα”
ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ Πειραματικό Δημ. Σχολείο Σερρών «Κων. Καραμανλής»
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ Ζερβάκη Μαρία, Λεπτοκαρίδου Ελισάβετ
ΤΑΞΗ, ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ Στ2 20
.
.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Πρωτοβάθμια, Ελλάδα
ΒΡΑΒΕΙΟ 2ο
ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ “Ν’ ανθίσουνε τα βλέμματα”
ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ Πειραματικό Δημ. Σχολείο Σερρών «Κων. Καραμανλής»
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ Ζερβάκη Μαρία Ματινόγλου Ελένη
ΤΑΞΗ, ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ Στ2 20
.
Ν’ ΑΝΘΙΣΟΥΝΕ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ
Αμμόχωστος, Κερύνεια,
ποια πόλη σε προσμένει;
κι η Λευκωσία στέκεται
στα δύο μοιρασμένη.
Ξενιτεμένοι, πρόσφυγες
-τι παίρνεις, τι αφήνεις;-
φαντάσματα γενήκανε
και φύλακες της μνήμης.
Όχι στις πράσινες γραμμές
στη γη φυτέψτε λεμονιές
ν ’ ανθίσουνε τα βλέμματα
χωρίς συρματοπλέγματα.
Στης Αμμοχώστου τα στενά
που ’ναι τα σπίτια αδειανά
και στης Κερύνειας τις ακτές
διχοτομούνται οι καρδιές.
Οδύνη, θλίψη, στεναγμός
κι αβάσταχτος είν’ ο καημός
για τις χαμένες λεμονιές
και τις χρυσές τις αμμουδιές.
Όχι στις πράσινες γραμμές
στη γη φυτέψτε λεμονιές
ν ’ ανθίσουνε τα βλέμματα
χωρίς συρματοπλέγματα.
ΣΤ2, Πειραματικό Σχολείο Σερρών
Ιανουάριος 2020
Δασκάλα: Μαρία Ζερβάκη
.
.
.
Γράφει η Μαρία Ζερβάκη, εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
Πράσινη αγκαθωτή μουντζούρα